Produkcja brykietu z odpadów drzewnych
Brykiet drzewny to jeden z bardziej ekologicznych materiałów opałowych. Jego wytwarzanie wymaga jednak zużycia sporych ilości drewna. W tym zakresie można jednak podejść bardziej ekonomicznie do tematu i produkować brykiet z odpadów drzewnych. Wszelkiego rodzaju tartaki oraz warsztaty stolarskie wytwarzają ogromne wręcz ilości wiórów, trocin i zrębków, które można bezproblemowo przetworzyć na ekologiczny brykiet drzewny. W związku z tym też, to właśnie tego typu zakłady produkcyjne mogą się zając w efektywny sposób produkcją brykietu z trocin i innych odpadów. Wystarczą odpowiednie nakłady inwestycyjne w niezbędną infrastrukturę, oraz brykieciarki, aby niezagospodarowany dotąd odpad drzewny przetworzyć w brykiet.
Infrastruktura do produkcji brykietu drzewnego.
W kwestii inwestycji w infrastrukturę, kwestią stosunkowo kluczową może się okazać budowa lub też adaptacja istniejących już pomieszczeń magazynowych i produkcyjnych. Chodzi tutaj głównie o to, iż powinny one spełniać pewne wymagania w zakresie izolacji i wentylacji. Kluczem do prawidłowej produkcji jest takie przygotowanie pomieszczeń, aby składowany w nich materiał wsadowy do produkcji nie był narażony na wilgoć. Chodzi o to, aby przeznaczone do produkcji brykietu wióry, trociny i zrębki były jak najbardziej suche. Wymaga tego bezpieczeństwo całego procesu produkcji. Nadmierna ilość wilgoci będzie wywierać silnie negatywny wpływ na ten proces.
W toku produkcji brykietu, brykieciarki prasują materiał wsadowy pod wysokim ciśnieniem. W tym czasie z materiału wyciskana jest żywica, która stanowi tutaj naturalne i w pełni ekologiczne lepiszcze do brykietu drzewnego. Nadmierne ilości wilgoci, spowodują wyciskanie nadmiernych ilości wody, która będzie osłabiać poziom klejenia brykietu. Wobec tego też, im bardziej suchy materiał wsadowy, tym lepszej jakości wyprodukowany brykiet drzewny.
Dlaczego brykiet powinien być suchy?
Sam gotowy już brykiet po wyjściu z brykieciarki, także powinien trafić jeszcze do dodatkowego suszenia. Chodzi tutaj o to, aby osiągnąć poziom wilgoci jak najmniejszy. Wynika to ze specyfiki procesu jego spalania. W tym przypadku najpierw będziemy musieli odparować całą wilgoć z drzewa. Dopiero potem pod wpływem wysokiej temperatury drewna gazuje i wydziela gazy palne. Pozostałe zaś resztki to węgiel drzewny, który się dopala żarząc się w kotłach. Im większy poziom wilgoci brykietu, tym większe ilości energii cieplnej trzeba zmarnować do jej odparowania. Tym samym zamiast do ogrzewania czynnika grzewczego w instalacji, marnujemy energię na odparowanie wody z materiału opałowego. W ten sposób po prostu tracimy. Co gorsza, parująca wilgoć będzie osiadać na ścinkach kotła i przewodów kominowych z czasem prowadząc do ich skorodowania.
Można więc powiedzieć, iż nazbyt wilgotny brykiet drzewny nie dość że jest marnotrawstwem energii cieplnej, to jeszcze dodatkowo obniża nam żywotność kotła grzewczego i przewodów dymowych. Wobec tego też, logicznym jest iż powinniśmy dążyć do tego, aby brykiet przeznaczony do spalania był maksymalnie suchy.